Di sebuah bandar kecil di selatan Malaysia, seorang bekas pengurus pemasaran dan
pentadbiran, Johan Tan(bukan nama sebenar), telah mengheret bekas majikannya, syarikat balak Seraya Timber Sdn Bhd, ke mahkamah atas dakwaan kegagalan membayar komisen yang
dijanjikan. Kes ini melibatkan pertikaian kewangan yang mencecah jutaan ringgit dan menyentuh
isu kepercayaan antara majikan dan pekerja.
Latar Belakang Kes
Johan Tan mula bekerja di Seraya Timber Sdn Bhd pada tahun 2000 dan mendakwa bahawa dia
telah dijanjikan pembayaran komisen oleh pengarah syarikat, Dato’ Rahman Idris, sebagai
ganjaran bagi kerja-kerja pengurusan dan pelaburan yang dikendalikan olehnya. Menurut Johan,
keuntungan syarikat hasil tender pembalakan telah dijanjikan sebagai sebahagian daripada
komisen tersebut.
Namun, pada awal tahun 2008, Johan mendakwa bahawa beliau masih belum menerima
bayaran penuh seperti yang dijanjikan, meskipun syarikat memperoleh keuntungan melebihi
RM7 juta. Perkara ini semakin rumit apabila beliau menerima surat pemberhentian pada April
2008, yang bertarikh Ogos 2007.
Tuntutan Johan Tan
Johan memfailkan saman di mahkamah dengan tuntutan utama seperti berikut:
- Pembekuan akaun syarikat dan asetnya – Johan meminta mahkamah mengeluarkan injunksi
untuk menghalang syarikat daripada memindahkan aset sehingga keputusan kes ini dibuat. - Pendedahan aset syarikat – Johan juga menuntut agar semua aset yang dimiliki oleh syarikat dalam tempoh tujuh tahun didedahkan melalui afidavit.
- Pembayaran komisen – Johan mendakwa bahawa dia berhak menerima komisen sebanyak
RM2.5 juta, berdasarkan perjanjian lisan dan baucar yang telah ditandatangani oleh pengarah syarikat. - Hak ke atas harta syarikat – Johan menuntut pengiktirafan bahawa rumah di Taman Perwira
Jaya serta sebuah kenderaan Toyota yang diterima adalah sebagai sebahagian daripada komisen yang dijanjikan kepadanya.
Penafian Daripada Pihak Syarikat
Syarikat Seraya Timber Sdn Bhd dan pengarahnya, Dato’ Rahman Idris, menafikan hampir
keseluruhan tuntutan Johan. Menurut mereka:
- Johan hanya dibayar gaji tetap sebanyak RM2,500 sebulan dengan elaun RM1,500.
- Syarikat tidak pernah berjanji membayar komisen kepada Johan, dan baucar yang
ditandatangani bukan bukti kewujudan perjanjian komisen. - Rumah yang diberikan kepada Johan bukanlah sebagai bayaran komisen tetapi sebagai
penghargaan kerana prestasi baiknya sebelum ini. - Kereta Toyota yang dipersoalkan bukanlah hadiah daripada syarikat, tetapi dibeli oleh Johan
sendiri dengan pinjaman yang dibayar oleh syarikat.
Selain itu, pihak syarikat turut mendakwa bahawa Johan telah menyalahgunakan kuasa dan dana syarikat untuk kepentingan peribadi. Malah, mereka mendakwa bahawa syarikat menanggung hutang mencecah RM5 juta akibat tindakan Johan yang menggunakan dana syarikat untuk urusan luar.
Keputusan Mahkamah
Selepas meneliti bukti yang dikemukakan oleh kedua-dua pihak, mahkamah menolak
permohonan Johan Tan atas beberapa alasan utama:
- Johan gagal membuktikan kewujudan perjanjian bertulis mengenai pembayaran komisen.
- Terdapat percanggahan dalam jumlah yang dituntut oleh Johan, yang menimbulkan keraguan terhadap kesahihan tuntutannya.
- Mahkamah mendapati bahawa tuntutan Johan untuk membekukan aset syarikat adalah
keterlaluan dan tidak berasas kerana tiada bukti kukuh menunjukkan syarikat cuba melarikan aset.
Selain itu, permohonan Johan untuk dilantik sebagai penandatangan kedua dalam akaun syarikat juga ditolak kerana ia dianggap tidak relevan dan membebankan pihak syarikat.
Kesimpulan
Kes ini menjadi pengajaran kepada pekerja dan majikan tentang pentingnya dokumen bertulis
dalam setiap perjanjian berkaitan bayaran dan insentif. Johan Tan mungkin berasa teraniaya,
tetapi tanpa bukti yang jelas, mahkamah sukar untuk menerima tuntutannya.
Bagi pihak majikan, kes ini juga mengingatkan tentang keperluan untuk mengawal selia
kewangan syarikat dengan lebih teliti bagi mengelakkan pertikaian seperti ini daripada berulang.
